Talar cesarza Karola VI z 1725 r. bity w srebrze (śr. 43 mm, waga 28,58 g) w latach 1711-1740 w różnych mennicach cesarskich. Na awersie przedstawiony został wizerunek ostatniego męskiego potomka dynastii Habsburgów. Ukazano go w popiersiu w prawym profilu, z peruką i wieńcem laurowym na głowie. Odziany w antykizującą zbroję z naszyjnikiem z orderem Złotego Runa na szyi. Przy krawędzi napis: CAROL[US] • VI • D[EI] • G[RATIA] • R[OMANUM] • I[MPERIUM] • S[SANCTAE] • A[UGUSTUS] • / GE[RMANIA] • HI[IERUSALEM] • HU[NGARIA] • BO[HEMIA] • REX stanowiący fragment tytulatury cesarza: Karol VI z Łaski Bożej rzymskiego imperium świętego August, król Niemiec, Jerozolimy, Węgier i Czech. Na rewersie ukazany został dwugłowy orzeł cesarski z tarczą z wizerunkiem herbu monarchii habsburskiej. Przy krawędzi napis: ARCHID[UX] • AUST[RIAE] • DUX • BU[RGUNDIAE] • COM[ES] • TYROL • 1725, będący dalszym ciągiem tytulatury z awersu: arcyksiążę Austrii, książę Burgundii i hrabia Tyrolu. Talar posiada niewielkie uszko, co wskazywałoby na wtórne użycie monety jako ozdobnej zawieszki.
Opracował: dr Romuald Nowak