Oficjalny serwis Urzędu Miasta w Brzegu

Brzeskie Centrum Kultury i Galeria Sztuki Współczesnej BCK serdecznie zapraszają na wernisaż wystawy:

„Endemit 2 (reminiscencje strukturalne)”
Projekt artystyczny: Monika Aleksandrowicz & Beata Oberc-Niemczyk
Wernisaż: 5.10.2018, godz. 18.00
Galeria Sztuki Współczesnej BCK (Rynek-Ratusz)

Wstęp wolny

Serdecznie zapraszamy!

O WYSTAWIE I AUTORKACH:

„(… rzadko spotykany, unikatowy dla danego miejsca lub regionu, występujący na ograniczonym obszarze, nigdzie indziej nie występujący naturalnie …)”

Niepowtarzalność i atypowość zjawisk artystycznych wiąże się ze zmiennością rozumienia ich semantyki, co jest uwarunkowane kontekstem kulturowo-społecznym. Założenia artystyczne, często weryfikowane – w konfrontacji z innymi postawami, na drodze ujawnienia nowych znaczeń i ich interpretacji, mogą ewoluować w sposób przewidywalny i intencjonalny ale mogą w równym stopniu stać się endemiczne.

Ujawnia się nowa perspektywa – możliwość wyrażenia tego, co mogło być nieuświadomione, a uwarunkowane doświadczeniem osobistym i w indywidualny sposób. W ten sposób można scharakteryzować endemiczną postawę twórczą.

Projekt otwarty „Endemit – reminiscencje strukturalne” jest wynikiem procesu twórczego, w którym autorki starają się uchwycić ulotne momenty swoich podróży, fascynacji, inspiracji. Z założenia ma się zmieniać i rozwijać, czasami jednak pozostaje niezmienny, podkreślając emocje związane z chwilą powstania lub miejscem, które było przyczyną działania twórczego.

Działaniem twórczym jest zarówno pojedyncze dzieło jak i przekaz, który tworzy wystawa jako całość. Przestrzeń zastana staje się kontekstem każdego z utworów, dochodzi do wzajemnych oddziaływań,  które za każdą odsłoną ujawniają nowe wartości.

Endemit to projekt w ciągłym rozwoju, poddany przemianom postaw artystycznych i dopasowujący swoje struktury do jednorazowych wydarzeń.

Monika Aleksandrowicz absolwentka Wydziału Malarstwa wrocławskiej Akademii Sztuk Pięknych (1999) oraz Filozofii na wydziale Nauk Społecznych Uniwersytetu Wrocławskiego (2002). Dyplom w pracowni prof. Wandy Gołkowskiej (aneks z ceramiki artystycznej w pracowni prof. Stanisława Szyby). W dorobku artystycznym Moniki Aleksandrowicz znajduje się ponad 50 wystaw zbiorowych, sympozja poświęcone sztuce konceptualnej oraz ekspozycje indywidualne, które organizowane i prezentowane były między innymi: w Belgii, Hiszpanii, Islandii, Norwegii i w Polsce – Warszawie, Wrocławiu, Toruniu, Zielonej Górze, Lesznie, Lublinie i Lubinie. Przez kilka lat związana z wrocławską grupą KONTYNUACJA I SPRZECIW i z Grupą artystyczną 7+. www.artebuena.com

Jedną z metod poszukiwań w malarstwie jest dla mnie struktura. Wewnętrzna jak i ta materialna. Nic dziwnego, przecież artystycznie zakorzeniona jestem w poszukiwaniach formalnych wrocławskiego strukturalizmu, którego abstrakcyjny język wypowiedzi dążył do wykreowania nowych wartości. Z tradycją w tle, moje artystyczne poszukiwania wciąż się krystalizują i trwają nadal. Interesuje mnie semiologia i jej wyjaśnienie współczesnych wzorców estetycznych. Indywidualne tendencje skierowałam w stronę języka wypowiedzi i jej granic komunikatywności. Tam gdzie zaciera się sens wypowiedzi dla mnie otwiera się nowa przestrzeń interpretacyjna. Wystawa Endemit to kolejny krok do uściślenia własnego artystycznego kierunku.

Beata Oberc-Niemczyk – absolwentka Wydziału Malarstwa wrocławskiej Akademii Sztuk Pięknych (1999 r.). Zajmuje się projektowaniem grafiki użytkowej, malarstwem, instalacją, fotografią, reklamą. Brała udział w wielu sympozjach poświęconych sztuce oraz wystawach prezentowanych w Polsce i za granicą. Przez kilka lat związana z wrocławską grupą KONTYNUACJA I SPRZECIW oraz z Grupą artystyczną 7+. www.oberc.art.pl

W projekcie artystycznym: „Endemit (reminiscencje strukturalne)” podjęłam próbę przedstawienia migawek, szkiców, wspomnień z wyjątkowego miejsca. Inspiracją do powstania cyklu prac „Odsłonięte” były Pompeje – miasto, które zniknęło na wiele lat, przykryte warstwą pyłu wulkanicznego. Odkryte na nowo, fragment po fragmencie, ujawnia swoje oblicze. Odsłaniając swoje tajemnice, intryguje i skłania do refleksji. Miasto uratowane z niebytu rozbudza wyobraźnię współczesnych. Daje impuls do rozważań na temat świata, który został zatrzymany w popiołach.

W moich przetworzonych fotografiach i kompozycjach malarskich starałam się na nowo zinterpretować niepowtarzalne fragmenty architektury, motywów dekoracyjnych, pozostałości malarskich. Zainspirowana zarówno pięknem, jak i codziennością antycznych Pompei, upraszczając i przetwarzając rzeczywiste, sfotografowane obrazy lub tworząc nowe, inspirowane miejscami i wspomnieniami, podjęłam próbę stworzenia nowych wartości wizualnych. Spod warstw wulkanicznego pyłu ukazują się nowe formy i kształty. Moje Pompeje, teraz.