102. rocznica bohaterskiej Obrony Lwowa
W niedzielę, 15 listopada br. w kościele pw. św. Mikołaja w Brzegu została odprawiona uroczysta msza święta w 102. rocznicę bohaterskiej Obrony Lwowa. W nabożeństwie udział wzięli m.in. przedstawiciele Publicznej Szkoły Podstawowej nr 1, której oddział przy ul. Boh. Monte Cassino jest nazwany im. Orląt Lwowskich. Władze samorządowe reprezentował m.in. Zastępca Burmistrza Brzegu Tomasz Witkowski.
Jesienią 1918 roku wielonarodowa monarchia habsburska rozpadała się, a Polacy mieszkający we Lwowie zdawali sobie doskonale sprawę z narastających wśród Ukraińców nastrojów nacjonalistycznych i dążenia do stworzenia niepodległego państwa. Zdobycie przez Ukraińców Lwowa – stolicy Galicji Wschodniej – miało być zwieńczeniem tych tendencji.
Bezpośrednim powodem wybuchu walk była odezwa Ukraińskiej Rady Narodowej proklamująca Państwo Ukraińskie na terenach rozpadających się Austro-Węgier. Jego stolicą miał być Lwów. Wcześniej z 31.10 na 1.11 1918 roku Ukraińcy z zaskoczenia przejęli centrum miasta z rąk austriackich, dlatego strona polska spontanicznie stawiła opór. Od samego początku wyraźne były olbrzymie dysproporcje pomiędzy stroną polską a ukraińską. Po stronie polskiej walczyli mieszkańcy miasta. Główny trzon stanowiły organizacje konspiracyjne dowodzone przez zawodowych wojskowych, ochotnicy gimnazjaliści, harcerze, a przede wszystkim młodzież. W walkach również dużą część stanowiły kobiety z powołanej Ochotniczej Legii Kobiet. Wśród 6 tysięcy obrońców było ponad 1400 osób młodzieży poniżej 17 roku życia. Najmłodszy obrońca Jaś Kukawski miał 9 lat. Zbrojną formację strony ukraińskiej stanowili głównie pochodzący spoza Lwowa żołnierze wcześniej walczący w armii austriackiej. Oprócz doświadczenia, siły ukraińskie również miały przewagę liczebną. Na początku walk dysponowali 1500 żołnierzami stojącymi naprzeciwko 500 uzbrojonych Polaków.
Determinacja, patriotyzm, doświadczenie dowódców oraz znajomość miasta jednak przechyliły szalę zwycięstwa na stronę polską w tej nierównej walce.
Pod koniec listopada Ukraińcy wycofali się z miasta, ale front dość długo jeszcze przebiegał poza jego obszarem. Przez kilka miesięcy Ukraińcy próbowali odciąć Lwów, jednak po tym jak ruszyła polska ofensywa i zajęła większą część Galicji Wschodniej miasto zostało ostatecznie przejęte 22 maja 1919 roku.
W walkach o miasto w dużej części brała udział młodzież, stąd wzięło się słynne określenie „Orlęta Lwowskie”. Za to bohaterstwo Józef Piłsudski odznaczył Lwów, jako jedyne miasto polskie, Krzyżem Virtuti Militari.
Symbolem tej heroicznej walki jest Cmentarz Orląt Lwowskich, będący częścią Cmentarza Łyczakowskiego. Niedaleko niego zginął bohater – symbol Orląt Lwowskich, 14-letni Jurek Biczant.
Polecane artykuły w tej kategorii
Jak prawidłowo sortować śmieci?
Prezentujemy grafikę, która jest doskonałą ściągą podpowiadającą jak prawidłowo sortować śmieci. W związku z wejściem w życie nowych przepisów dotyczących zbiórki i recyklingu...
Ostrzeżenie przed oblodzeniem
Informacje szczegółowe w...
Otwarty konkurs ofert na finansowe wsparcie realizacji projektów w ramach Programu „Od zależności ku samodzielności” – edycja 2025 r.
Minister Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 7a ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2024 r. poz. 1283 ze zm.) ogłosił otwarty konkurs...